Een boek schrijven is één ding, een uitgever vinden een tweede ding…maar je boek bekendmaken in een brede kring…dat is het grootste obstakel. Goede recensies helpen wel… maar als je naam onbekend is, is het heel moeilijk om gekend te worden. Blijkbaar heb je mond aan mond reclame nodig om de ‘boodschap’ te verspreiden. En daarom geduld…veel geduld. Als nog ‘beginnend’ schrijver is er op gebied van ‘verkoop’ van je boek gelukkig veel te leren van anderen. Goede recensies zorgen ervoor dat je meer en meer overtuigd bent dat mensen van je verhaal, van je boek genieten. Dat helpt om erin te blijven geloven, en te blijven zoeken naar mogelijkheden om het boek te verspreiden. Ondertussen schrijf je rustig verder aan een volgend boek. Niet schrijven is natuurlijk geen optie.
Daarom doet het me zo ontzettend veel plezier om, zoals vandaag, een mail te mogen ontvangen van een oude schoolvriendin die ik al heel erg veel jaren (ik durf niet zeggen hoeveel) niet meer zag. Ze kocht een boek van me nadat ze iemand erover hoorde vertellen. Ze vertelt me in haar mail hoe ze ervan genoot om ‘witte zwanen, grijze zwanen’ te lezen en wat het bij haar opriep. Ik voel me in de zevende hemel. Niet alleen omdat ze van het boek houdt en het kocht, maar ook omdat ze via het boek (waarin ik mijn emailadres achterliet) terug contact met me zocht. Er zijn vele mooie herinneringen die boven komen als ik aan haar denk.
Vreemd om te beseffen dat ook dit een weg is om mensen weer bijeen te brengen. Het laat me achter met een blij en positief gevoel. We gaan verder op de ingeslagen weg en ik zal ervan blijven houden om positieve boeken te schrijven in een niet altijd positieve wereld.
