Het ging zo snel die decembermaand. Veel te snel. De feestdagen zijn al voorbij en wat er opvallend was: ik had vreselijk weinig tijd om te lezen. Mijn Hebbanchallenge van vijftig boeken werden er uiteindelijk maar 43 in 2017. Niet getreurd, het is geen wedstrijd. Het was gewoon erg leuk om via hebban bij te houden wat je las en hoeveel je las. Hier en daar lukte het me om een recensie te schrijven. Het lijkt wel een boekenagenda. Daarom schreef ik me terug in een challenge van vijftig boeken. We zien wel of we het halen. Ik had ook veel tijd nodig de laatste maanden om aan mijn thriller verder te werken. In februari volgde ik een weekend met een schrijfcoach en ik schreef en herschreef rustig verder. Mijn gezondheid was niet altijd prima, en dat zorgde ook zo voor vertragingen in mijn planning. Maar einde november was mijn manuscript klaar om door te sturen voor analyse. Begin december stuurde ik het manuscript naar een professionele beoordelaar en kreeg na enkele dagen al nieuws. Via een face to face gesprek op skype van bijna twee uur legde ze me haarfijn uit wat de sterke en zwakke kanten waren van mijn boek. Ze gelooft er in ieder geval in dat het een spannende thriller wordt met een originele insteek en zegde me dat het goed geschreven was. Maar....en dat was minder leuk, haar tip was om nog veel te schrappen. Beschrijvingen van landschappen, gedachten van mensen, gefilosofeer van hoofdpersonen kon er allemaal uit omdat die het verhaal vertragen. Dat kan in een andere roman maar niet in een thriller. Ze vroeg me om het te proberen. Ik schrapte 40000 woorden! Pas bij het nalezen nadien mocht ik er van haar die stukken weer inzetten die nodig waren voor het verhaal. Weet je, ze heeft gelijk. Ik deed het gewoon. Ik merk dat ik nu bij het nalezen alleen die dingen eraan toevoeg die het spannende verhaal meer kleur geven. Het verhaal is sneller geworden en je wil absoluut weten wat er op de volgende pagina staat. Ik leer bij. Nu probeer ik rustig het manuscript, een goed boek te laten worden en dan zal ik het doorsturen naar uitgevers. Volgens de beoordelaar gaat het geen probleem zijn om bij een reguliere uitgever terecht te kunnen omdat het verhaal er volgens haar echt staat. Ze gaf me ook tips naar welke uitgevers ik het kan sturen. We zien wel. Het zou fijn zijn moest het lukken. En zoniet...dan begin ik gewoon aan een nieuw verhaal met de kennis en de wetenschap die ik opdeed bij het schrijven van dit manuscript. Schrijven dat blijf ik doen. Misschien nog een keer een thriller...en anders weer een feelgoodboek. Er zit nog veel meer verhaal te wachten om uitgeschreven te worden. Gelukkig Nieuwjaar! Viviane
top of page
bottom of page